Τζάττας, Ιωσήφ

(Jsata, ; – 1851). Ιταλός φιλέλληνας. Καταγόταν από τη Μεσσήνα της Σικελίας και χρημάτισε υπαξιωματικός στον στρατό του βασιλείου της Νάπολης. Επειδή ήταν φιλελεύθερος, φυλακίστηκε με την κατηγορία, ότι έβρισε τον βασιλιά Φερδινάνδο και καταδικάστηκε σε θάνατο (1821). Αφού δραπέτευσε, κατέφυγε στην επαναστατημένη Ελλάδα και πήρε μέρος σε διάφορες μάχες και διακρίθηκε ιδιαίτερα σε αυτήν του Χαϊδαρίου (6 και 7 Αυγούστου 1826). Μετά την αποκατάσταση των πραγμάτων, έμεινε στον στρατό με τον βαθμό του λοχαγού. Για τη μεγάλη του προσφορά στον Αγώνα τιμήθηκε με τα παράσημα του σταυρού του Σωτήρα και το μετάλλιο της ανεξαρτησίας.